سرویس اجتماعی- پروژه تحقیقاتی مصوری که در قالب کتابی ۱۰۰ صفحهای و مستند تهیه شده، پروژهای درباره تبهکاران ایرانی به خصوص در شهر تهران است که در آن به بدنامترین اراذل و اوباش در ایران پرداخته است.
به گزارش آفتابنیوز؛ سایت "میدل ایست آی" در گزارشی با اشاره به این پروژه تحقیقاتی درباره اراذل و اوباش و تبهکاران ایران مینویسد: در میان طرفداران و دوستاناش به دلیل خالکوبی عقاب طلایی در پشت بدناش ملقب به "عقاب ایران" شده بود، نام او "وحید مرادی" بود یک تبهکار بدنام که بیشتر عمر خود را در داخل زندانهای ایران گذرانده بود. در مورد نوع تربیت و کودکی او اطلاعات زیادی در دست نیست، اما در طول زندگی به دلیل ارتکاب جرایم مختلف از جمله نزاعهای باندی و عضویت در سازمانهای تبهکار چندین بار به زندان محکوم شده بود. او یکی از تبهکارانی است که عکس و مشخصاتاش در پروژه تحقیقات و کتاب عکس تهیه شده توسط "پوریا خجسته پی" هنرمند ایرانی – هلندی دیده میشود.
خجسته پی میگوید مرادی یک گانگستر واقعی از همه لحاظ بود و الهامبخش او در تهیه این مجموعه عکس و کتاب بوده است. در سال ۲۰۱۸ میلادی، مرادی به اتهام قتل بازداشت شد. پس از آن گفته شد که در زندان توسط همبندیهایش به دلیل مشاجره کشته شده است.
"خجسته پی" میگوید قرار است نمایشگاهی از برخی از عکسهای این کتاب در پاریس با عنوان "تهبکاران تهران" برگزار شود. او میگوید پروژهاش جامعهشناختی بوده؛ در این باره که تبهکاران یا گانگسترها چگونه خود را به تصویر میکشند و از زبان بدن خود برای قوی نشان دادنشان استفاده میکنند.
عکسهای مرتبط با تبهکارترین و بدنامترین اعضای باندهای ایران در فاصله سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸ میلادی گردآوری شدهاند و به شخصیت و زندگی شخصی این افراد میپردازند. آنان اکثرا دورانی از زندگیشان را در زندانهای قزل حصار و رجاییشهر سپری کردهاند.
خجسته پی میگوید پیشتر تنها ۵۵۰ فالوئر در اینستاگرام داشت و اکنون اقبال عمومی به عکسهایش افزایش یافته و ۲۲ هزار دنبالکننده دارد. او میگوید بسیاری از ایرانیان تصوری از وجود چنین جنبهای در ایران نداشتند؛ این موضوع یعنی تبهکاران در ایران و خاورمیانه تابویی است که چندان درباره آن صحبت نشده است".
"خچسته پی" میگوید خالکوبیهای تبهکاران در ایران جالب است؛ مثلا روی آن اشعار و جملاتی نوشته شده، چون "زخمیتر از همیشه" و یا حیواناتی مانند ببر و عقاب در حال شکار کردن ترسیم شدهاند. خالکوبی اشک نیز متداول که میتواند بازتاب دهنده نوعی غم و اندوه تجربه شده توسط فرد باشد.
به نظر شما قضاوت درستیه ؟
بهتر نیستزندگی این فرد را به صورت منصفانه بررسی علمی نمایید ویه بعدی به این آسیب توجه ننمایید؟
لطفاعدالت.